အရင်းနှီးဆုံးပန်းတစ်ပွင့် ပြောရဦးမယ်….ကိုက သူ့ကိုဖုံးနဲ့ ဆက်ပြီးကြူရတာလေ…သူက အစကတော့ အင်တင်တင်ပဲ …သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ အိုက်တင်ကပေးသေးတာပေါ့၊နောက်တော့လဲကိုက နှဲ့ပါများတဲ့အခါကျသူကလဲစိတ်ပါလာတာပေါ့၊အတွေ့ကြုံတွေကတော့နှစ်ယောက်လုံး ဆရာတွေပါပဲ…အဲလိုနဲ့ ဟိုတယ်ကိုချိန်းတော့လာမယ်..လမ်းကစောင့်နေတဲ့….ဒါနဲ့ ကိုတို့ မန်းလေးကန်တော်ကြီးက လမ်းပေါ်မှာစောင့်နေတာပေါ့၊ရောက်လာတော့ မိုတယ်လေးထဲဆိုင်ကယ်နဲ့ဝင်သွားကြပြီးပါကင်ထိုးလိုက်ကြတယ်၊ကောင်းတာက အဲမိုတယ်က အတွင်းထဲဝင်ရတာဆိုတော့ လမ်းထဲချိုးဝင်လိုု်က်ရင် အပျောက်ပဲလေ…နောက်ထပ်ကောင်းတာက ဝစရှင် ကို ဝင်စရာမလိုပဲ အခန်းတွေဆီကို တန်းဝင်လို့ရတယ်….အဲ မိုတယ်အပေါက်မှာ ဧည့်ကြိုကောင်လေးတွေက အဆင်သင့်စောင့်နေကြပါတယ်…. ကို့ကား၊ဆိုင်ကယ်ဝင်လာရင် ပါကင်ကိုတန်းပြီးလိုက်လာတယ်…နောက် အခန်းမေးပြီးတန်းဝင်လိုက်ယုံပါပဲ(မိုတယ်အစားကြော်ညာဝင်ပေးတာပါ…)၊အဲလိုနဲ့ အခန်းထဲရောက်တော့ သူူက…